Patronka

Ja sobie wybrałem na obronę, Babkę Chrysta Pana Świętą Annę…

Święta Anna jest o wiele bardziej znana w Kościele i popularna wśród wiernych od swojego małżonka, św. Joachima. Świadczy o tym liczba osób wyniesionych do chwały ołtarza, którym dała początek: 15 świętych i 6 błogosławionych. Imię Anny, jako matki Maryi, podają przekazane tradycją wspomniane przy św. Joachimie apokryfy. Hebrajskie imię Anna w języku polskim znaczy tyle co „łaska”. Jej dom rodzinny miał się znajdować w Betlejem. Miała począć Maryję w wieku późnym. Kiedy dziecię miało 3 lata, rodzice oddali je do świątyni, gdzie wychowywała się Maryja wśród swoich rówieśnic, zajęta modlitwą, pobożnym śpiewem, studiowaniem Pisma świętego i haftowaniem szat kapłańskich. Św. Anna podobnie jak św. Joachim mieli rozstać się z Maryją na zawsze, kiedy ta była jeszcze dzieckiem.

Św. Anna tak na Wschodzie, jak i na Zachodzie doznawała jako matka Najświętszej Panny Maryi czci szczególnej, na skalę o wiele większą niż św. Joachim. I tak jest po dzień obecny. Pierwszy klasztor na Zachodzie ku czci św. Anny powstał w roku 701 we Floriac koło Rouen. Tam miały znajdować się też relikwie św. Anny, przeniesione ze Wschodu. O zaszczyt posiadania relikwii św. Anny ubiegały się nadto: miasto Apt we Francji i Marsylia. W skarbcu katedry Św. Wawrzyńca w Genui pokazują relikwię ręki św. Anny. Wiemy, że budzą one duże zastrzeżenia odnośnie autentyczności. Świadczą jednak dowodnie o kulcie naszej Świętej. Kult ten był tak wielki, że niektórzy z pisarzy kościelnych głosili, że św. Anna była niepokalanie poczęta a to ze względu na Maryję, Matkę Zbawiciela świata. Jednak twierdzenie to nie ma żadnego pokrycia ani w nauce Kościoła, ani też w dokumentach.

fot. archiwum parafialne

Imię św. Anny należy do najczęściej dzisiaj jeszcze spotykanych u niewiast. Święta posiada wiele kościołów wystawionych ku swojej czci. Ma nawet głośne sanktuaria, do których licznie podążają pielgrzymi. Możemy nawet zaryzykować stwierdzenia, że obok św. Antoniego Padewskiego św. Anna posiada najwięcej miejsc pątniczych. I tak obecnie do najgłośniejszych należą: Düren, Annaberg (Westfalia), Annaberg (Saksonia), Auray w Bretonii (Francja), Annaberg koło Mariazell w Austrii oraz najsłynniejsze z nich w Beaupré (Kanada), założone przez emigrantów francuskich w 1661 roku; wreszcie w USA sanktuaria: w Scranton i Nowym Orleanie.

Św. Anna Samotrzeć (Samotrzecia) bywa przedstawiana w otoczeniu Maryi jako córki i Pana Jezusa jako wnuka.

Od wieku XV powstało w Niemczech bractwo Św. Anny, kiedyś bardzo rozpowszechnione. Ku czci św. Anny wystawiano w samych Niemczech kilkaset kościołów (w Westfalii – 70, w Bawarii – 48, na Śląsku – 50 itd.). w tak małym księstwie sabaudzkim w roku 1789 było kościołów pw. Św. Anny – 79. Nawet „kościół parafialny” we Watykanie jest pod wezwaniem Św. Anny. Św. Anna została ogłoszona patronką wielu miejscowości. Także wiele miast otrzymało jej nazwę.

W ciągu wieków pod patronatem lub imieniem św. Anny powstało 5 zakonów żeńskich. W muzyce kościelnej poświęcono Świętej aż 118 hymnów i 36 sekwencji we wieku XIV – XVI. Najstarszy na Zachodzie wizerunek św. Anny pochodzi z wieku VIII. Znajduje się w kościele (jako fresk) S. M. Antiqua w Rzymie. Z tego samego wieku pochodzi fresk św. Anny, pięknie zachowany, odkryty w Numidii, we Faras, przez polskiego archeologa. Został on wydany nawet na znaczkach polskich. Papież Leon XIII zezwolił na koronację koronami papieskimi obrazu św. Anny w Beaupré, w Kanadzie.

Św. Anna cieszyła się i dotąd się cieszy szczególną czcią także w Polsce. Ku jej czci w naszej Ojczyźnie wzniesiono 184 kościołów. Wśród nich wyróżniają się kościoły Św. Anny: w Warszawie i w Katowicach. O kościele Św. Anny we Wilnie powiedzieć miał Napoleon, że chętnie by go przeniósł do Paryża, byłby jego klejnotem architektonicznym. Święta posiada w Polsce kilkanaście sanktuariów. Wśród nich najgłośniejsze – to Góra Św. Anny w pobliżu Opola, gdzie podąża rocznie kilkaset tysięcy pielgrzymów. Papież Benedykt XV zezwolił na koronację cudownej figury, która też odbyła się 14 września 1910 roku. Z imieniem św. Anny lud polski złączył wiele przysłów. Dotyczą one również dnia święta św. Anny. Oto niektóre przykładowo: „Niejedna panna ma na imię Anna”, „Od świętej Anki zimne poranki”. Imię Anna pojawia się wielokrotnie w literaturze i to nie tylko polskiej ale całego świata.